Kenneth Rijsdijk - 20 augustus 2007 - Toen we zo'n 4000 botten hadden verzameld zijn we gestopt met zeven. Al het ongezeefde bodemmateriaal dat nog fossielen bevat hebben we in ongeveer 30 grote zakken gestopt (per zak een hoeveelheid van een mud aardappelen). Maar de vraag rees al snel waar we al het bodemmateraal moesten opslaan. Het materiaal moet donker en koel worden opgeslagen en een grote koelruimte was niet voorhanden. We besloten al snel dat de opgravingsput de ideale opslagplaats is, daar komt het materiaal nu eenmaal vandaan. In bodem hebben de botten duizenden jaren lang ongestoord gelegen en zijn ze ongekend goed bewaard gebleven. Waarom dat zo is weten we nog niet precies, maar dat het donker is, het grondwater niet zuur is maar wel koel, speelt waarschijnlijk een belangrijke rol. De put staat nog steeds vol met koel water, en als de put is afgedekt is het ook weer donker. Een bijkomend voordeel is dat als de zakken in het water staan, zuurstof ook moeilijk bij het bodemmateriaal kan komen. Donderdag en vrijdag hebben we een groot deel van de zakken met bodemmateriaal in de put geplaatst. Volgende week maakt MSIRI een gebouwtje over de put, zodat de put volledig is afgeschermd van de buitenlucht.
Vrijdag kwamen mensen van MSIRI nog een keer langs om bodem- en watermonsters te nemen. Door te kijken naar de chemische samenstelling en aanwezige bacteriën gaan ze helpen onderzoeken waarom de botten en andere fossielen toch zo goed bewaard zijn gebleven. 's Middags ben ik naar Port Louis gegaan voor een vergadering met de directeur van MMC (Mauritius Museums Council, een onderdeel van het ministerie van Kunst en Cultuur). Tijdens de vergadering presenteerde Marijke Besselink, van het Tropenmuseum, de uitgewerkte plannen voor een dodo-expositie in het Natuur Historisch Museum van Port Louis.
De ambassade te Dar es Salaam die de belangen van Nederlanders behartigt in Mauritius, heeft namelijk een subsidie beschikbaar gesteld voor een Mauritiaans-Nederlandse expositie over de dodo in Mauritius. Het plan van Marijke is erg inspirerend, de dodo wordt gekoppeld aan biodiversiteit in Mauritius. Er komen schilderijen van Julian Hume te hangen van de uitgestorven dieren en planten in Mauritius. En er zullen ook botten worden tentoongesteld van onze opgraving in Mare aux Songes. Voorts zullen we onze wetenschappelijke bevindingen over de leefwereld van de dodo verwerken in deze tentoonstelling. Zo kunnen de Mauritianen ook zelf de vondsten bewonderen. Marijke en haar team staan wel voor een uitdaging, op 14 maart 2008 zal de tentoonstelling in Mauritius worden geopend!
Het enthousiasme van de Mauritianen voor dit gemeenschappelijk project is zeer inspirerend het is dan ook passend om ze allen hier te bedanken: Allereerst de steun van MTMD, zonder hun logistieke steun zouden we dit succes niet hebben gehaald! Verder danken we het zevenkoppige team van het Mauritius Museums Council en de 17 vrijwilligers van het Mauritian Wildlife Fund dat ons geholpen heeft met zeven en verwerken van alle vondsten, en tenslotte de wetenschappelijke staf van MSIRI voor hun steun en inzet. Het veldwerk was deze keer gefinancieerd door het Wereld Natuur Fonds, Naturalis en de TNO-Geological Survey of the Netherlands.
Volgend jaar gaan we verder met de opgraving, wie weet lichten we dan een tipje van de sluier op: hoe zag de wereld van de Dodo eruit en hoe zijn de Dodo's en andere dieren en planten aan hun einde gekomen in Mare aux Songes... dus TO BE CONTINUED!