Kenneth Rijsdijk - 13 maart 2007 - In één woord Geweldig! Wat een inspirerende ervaring om Marijke Besselink van het Tropenmuseum Amsterdam, en Paul Bomers bezig te zien in het Natuurhistorisch Museum van Port Louis, Mauritius. Gisteren was ik voor het eerst getuige van hun creatief vermogen om uit basismaterialen (hout, muren, ramen) het levensverhaal van de dodo vorm te geven. In december 2006 hadden Marijke en Paul rondgekeken in het 19e eeuwse museum om te bepalen hoe ze de tentoonstelling vorm moesten geven. Topstukken zoals het enige geheel complete skelet van de dodo en de Hollandsche Duif stonden verstopt tussen vitrines met vissen en opgezette vogels. Deze topstukken waren gearrangeerd zonder verhaallijn en dat is jammer, want het is nu eenmaal lastig om na 100 naambordjes er nog eens 900 te moeten lezen...
Marijke ontwikkelde na hun bezoek in Mauritius een plan hoe de dodogalarij zou moeten worden ingericht. Ze werd daarin bijgestaan door de Mauritiaanse dodo-paleontoloog Anwar Janoo. Marijke stuurde ons het plan toe, en ik moet toegeven dat ik me door de lijntjes van het ontwerp moeilijk een voorstelling kon maken van hoe dat er inde werkelijkheid uit moest komen te zien. Ik ben woensdag de 14e op Onafhankelijkheidsdag van Mauritius gearriveerd op Mauritius en ik was heel benieuwd wat Marijke en Paul die al dagen non-stop bezig waren met een team Mauritianen verricht zouden hebben.
Bij binnenkomst zag ik Mauritianen bezig met het ophangen van affiches en schilderijen. De Mauritiaanse timmerman was aan het boren in een prachtige gigantische tael die uit meerdere lagen bestaat. En op deze tafel hebben Marijke en Paul de topstukken van het museum gearrangeerd. Hoe komen die tot hun recht! Paul was bezig met het uitsnijden van afbeeldingen uit stickerpapier en plakte deze uiterst secuur op de tafel. Marijke was bezig met het uittypen van teksten, het aansturen van de Mauritiaanse technici, het bellen naar verschillende bedrijven voor het aanleveren van posters en zo meer en zo meer; een echte duizendpoot. Tussen al die bedrijvigheid, paperassen en hamerslagen zag je de dodo-galerie groeien.
Deze morgen ging ik naar Mon Desert om bij Christian Foo Kune botten uit de kluis te halen voor de tentoonstelling immers er moet natuurlijk ook een dodo-massagraf gecreëerd worden! Wie schets mijn verbazing toen ik om een uur of 12 een heuse dodo-galerie binnenstapte. Marijke en Paul samen met de Mauritianen hadden een waar wonder verricht wat gaaf van Marijke om een idee driedimensionaal vorm te geven. En Paul op de tafel minitieus bezig te zien met het verschuiven van grote vitrines met het dodoskelet, ondertussen alle plakletters op de tafel ontwijkend. Voorzichtig, heel voorzichtig schuiven met dat dodoskelet, het enige complete ter wereld... Stel je voor dat er iets misgaat!
Tot negen uur s avonds hebben ze doorgewerkt, non-stop. En nu mensen, kom je een verhaal binnen. Het waargebeurde verhaal van dodo, hoe die van duif tot dodo is verworden, hoe zijn leefwereld eruit zag en hoe hij aan zijn einde is gekomen. Hoe die wereld van de dodo eruit zag, na vier eeuwen verstopt te zijn geweest in de bodem, is hij nu in zijn volle (weliswaar vergane) glorie te aanschouwen in de dodo-galerie! De galerie laat ook zien hoe we van het lot van de dodo kunnen leren en kunnen voorkomen dat andere dieren uitsterven. Er is nog hoop. De dodo-galerie laat zien hoe de Mauritianen en dan met name de Mauritian Wildlife Foundation in staat is geweest om tijdgenoten van de dodo zoals de Mauritiaanse torenvalk en de Echoparkiet van de ondergang te behoeden. Hulde aan Marijke en Paul, die de dodo in Mauritius weer tot leven hebben gebracht, zij hebben het verdiend!
Nu maar naar bed, want morgen komen verschillende ministers en de Mauritiaanse pers dus we moeten er op ons paasbest uitzien. En Marijke en Paul, tja, die moeten morgen nog even op voor de laatste loodjes, want het moet er perfect uitzien. Ben benieuwd of ze het redden...
En nu een paar geheimpjes: Boudewijn Buch is verstopt in de galerie, en in het massagraf van de dodo dat Marijke en Paul hebben gereconstrueerd, zit tussen honderd schildpadbotten en een echt dodobot, en als klap op de vuurpijl; wie vindt de laatste gevangen dodo!? Kom maar kijken.