Maximilian Larter

Ik ben ecofysioloog en evolutiebioloog. Voor mijn onderzoek naar de vraag hoe planten zich aanpassen aan verschillende klimaten, zet ik een combinatie van benaderingen in, van experimentele plantenfysiologie tot fylogenetica en evolutionaire modellen. Voor mijn doctoraal aan de Université de Bordeaux (2016), werkte ik aan de evolutie van droogteresistentie bij coniferen.

Mijn postdoc-project bij Naturalis richt zich op droogteresistentie in kruidachtige planten van de familie Brassicaceae en de rol die positieve worteldruk zou kunnen spelen bij het omgaan met ernstige droogte en de daaruit voortvloeiende verstoring van het watertransportsysteem. Dit onderzoek wordt gefinancierd via NWO-subsidie ALWOP.488.

Sleutelwoorden

Ecofysiologie, houtanatomie, worteldruk, embolie resistentie, droogte, evolutie, Brassicaceae, kruiden

Onderzoek
interesse

Mijn grootste interesse is te begrijpen hoe planten zo divers, wijdverbreid en succesvol zijn geworden, zelfs in de meest veeleisende omgevingen ter wereld.

We zien de effecten van klimaatverandering op de beboste ecosystemen in de wereld, met enorme branden en insectenplagen die de effecten van gebrek aan water tijdens droogtes en hittegolven verder versterken. Ik mijn onderzoek bestudeer ik welke strategieën planten hebben ontwikkeld om met het risico van verstoringen in hun watertransportsysteem om te gaan.

Ik bestudeer het verband tussen planthydraulica (embolie-resistentie, worteldruk) en xyleem-anatomie (tussenliggende zaden) en klimaat, alles samengebracht in een evolutionaire context. Dit om te begrijpen hoe droogte en dorheid de evolutie van planten in het verleden hebben gevormd, en hoe bomen en kruiden zich, kijkend naar de toekomst, zullen aanpassen.