1 juni 2006 - Niemand weet precies hoe de dodo eruit zag: was hij dik en in elkaar gezakt of slank en hoog op zijn poten? Tekeningen uit de zeventiende eeuw geven geen antwoord, want sommige laten een dikke dodo zien, andere een dunne. Tegenwoordig denken wetenschappers dat de dodo veel slanker, afgetrainder en alerter was dan men altijd heeft aangenomen. Het beeld van de slanke dodo die hoog op zijn poten staat wint steeds meer terrein.
Het oude beeld:een plompe, door de poten gezakte, sullige vogel
Veel schilderijen van vroeger beelden het dier op deze manier af, maar waarschijnlijk hadden de schilders nooit een in het wild levende dodo gezien. Misschien baseerden ze zich op een dodo die maanden onderweg was geweest en er niet al te best meer aan toe was. De schilders hebben elkaar vaak nageaapt. Daarom ging de 'dikke dodo' een eigen leven leiden. Veel 'nagemaakte' dodo's in museums zijn dan ook dik, net als de dodo's in allerlei kinderboeken, zoals 'Alice in Wonderland'.
Deze tekening van Reynerus Bontius is verantwoordelijk voor het beeld van de dikke ineen gezakte dodo. De tekening werd gepubliceerd in 1658 en is nadien heel vaak door anderen gekopieerd.
Het nieuwe beeld:een vrij slanke, hoog op de poten staande, alerte vogel
Wetenschappers van nu denken dat de dodo geen vetrollen had en heel beweeglijk was. Ze worden hierin gesteund door de oudste tekeningen die er van de dodo bestaan. Die zijn op Mauritius gemaakt door VOC-scheepslui die de dodo in levenden lijve hadden gezien. Helaas tekenden ze een beetje onbeholpen: alweer geen betrouwbaar portret. Maar er zijn nog een paar historische afbeeldingen die in de richting van een elegantere verschijning wijzen. De 'slanke dodo' wint dan ook terrein. Hij is al in een paar musea en op de TV te zien.
De slanke dodo. Een moderne reconstructie gemaakt voor de Channel 4-serie Extinct en een slanke dodotekening uit de zeventiende eeuw.
