Persdossier de kudde triceratopsen van Naturalis

De naam Triceratops betekent letterlijk ‘driehoorngezicht’. De populaire iconische plantenetende dinosaurus, met 3 enorme hoorns, een opvallende kam en een lengte tot ruim 8 meter is niet te missen. Met een gewicht van 5.500 kilogram was hij ruim 3 keer zo zwaar als een flinke neushoorn. Dit was de grootste gehoornde dinosaurus die ooit heeft geleefd. Ondanks zijn imposante uiterlijk was het een planteneter. Tyrannosaurus rex was zijn grootste vijand. Aan het einde van het Krijt-tijdperk, 67-66 miljoen jaar geleden, waren ze dé karakteristieke verschijning op de vlakten van het westen van Noord-Amerika.

Feiten over de soort

Uit dinosaurusboeken, de speelgoedwinkel en avonturenfilms zou je het idee krijgen dat deze 67 miljoen jaar oude dinosaurus al volledig onderzocht is. Dat het een dino is waar we alles al van weten. Maar niets is minder waar. Tot voor kort waren er nog maar twee redelijk complete skeletten van dit reusachtige oerreptiel ontdekt. Talloze vragen stonden en staan nog open:

• Leefden ze in kuddes? 
• Hoe zijn deze dieren zó dicht bij elkaar aan hun eind gekomen en als fossiel bewaard gebleven?
• Hoe zag hun huid eruit?
• Wat aten ze precies?
• Waren ze warmbloedig, en hoe snel groeiden ze eigenlijk?
• Hoe hard konden ze lopen?
• En waren die hoorns voor verdediging tegen de vleesetende Tyrannosaurus rex, of hadden de hoorns vooral een functie om de aandacht mee te trekken? 

PhD

Jimmy de Rooij is de hoofdonderzoeker die zijn vierjarige PhD-onderzoek aan de skeletten heeft kunnen wijden. Het belangrijke mysterie: “Hoezo liggen er nou zóveel botten bij elkaar?” is met een flink pakket aan analyses van sedimentologie, stratigrafie, geologische context en analyse van de verspreiding en bewaringstoestand van de botten aangevlogen. Daarnaast hebben we gekeken naar de groeilijnen in de botten (om te kijken hoe oud ze zijn, hoe snel ze groeien, en, als we bij een linker- en rechter-bot dezelfde groeilijnen vinden, om ze bij elkaar als een individu te plaatsen); en we zijn uitgebreid aan de slag geweest met de geochemie - subtiele chemische details in de samenstelling van het tandglazuur vertellen iets over groei, dieet, migratie, leefomgeving en meer. Het onderzoek vond plaats in samenwerking met vele gerenommeerde onderzoeksinstituten elders in Nederland en ver daarbuiten.