Astrid Kromhout - 2010 - Al voordat ik kwam werken bij Naturalis, was ik dodo-fan. En nu mag ik zelfs mee op dodo-expeditie! Nee, ik ben zeker geen pechvogel Mijn naam is Astrid en ik werk op de communicatie afdeling van NCB Naturalis waar ik vooral aan wetenschapscommunicatie doe. Ik heb geen universitaire opleiding, ben geen bioloog of geoloog, maar gewoon een enthousiaste geï nteresseerde leek. In dit blog beschrijf ik de expeditie door mijn ogen, ik ben heel erg benieuwd hoe zon expeditie waar ik al enige jaren over schrijf, nu echt in zijn werk gaat!
Waarom ben ik fan van de dodo? Omdat ik houd van mysterie. We weten al heel veel, maar ook heel veel niet. Dat zijn de grenzen van de wetenschap. Behalve een icoon van het uitsterven van soorten door toedoen van de mens, is de dodo ook een symbool van wat we niet weten. Hoe het dier eruit zag. Hoe hij leefde. Hoe hij is uitgestorven. Wat hij at. Eeuwenlang waren er maar een paar botjes van het beest over. Zelfs over de herkomst van de naam dodo is niets zeker. De dodo is een mysterie.
En er is nog een reden waarom ik, en velen met mij, fan zijn van de dodo. Een dikke vogel met stompjes van vleugels en een buitenproportioneel lompe snavel, die gewoon bleef zitten als mensen hem wilden doodknuppelen voor het avondeten. Sterker nog, zijn vrienden kwamen aanrennen om hem te helpen, en werden ook doodgeknuppeld. Hij smaakte nog vies ook. Kortom: een held. Wij houden van de dodo. Het is de sympathie voor de underdog met het hart op de juiste plaats. Deze week werk ik nog in Leiden, zaterdag 14 augustus vlieg ik met mijn collega Marijke Besselink naar Mauritius. Van tevoren maak ik een gedetailleerd plan om onze week in Mauritius zo goed mogelijk te besteden. Wat ik allemaal ga doen, laat ik via het blog weten.