Door Astrid Kromhout - 11 augustus 2011 - De expeditie is nog niet begonnen of meteen is er al een dodobot gevonden in de put: een bovenbeen! Het blijkt maar weer dat er een rijkdom aan fossielen en andere gegevens te vinden is in de Mare aux Songes. Paleontologen John de Vos van Naturalis en Julian Hume van het Natural History Museum London gaan weer op zoek naar nieuwe botten en botjes van vissen, vleermuizen, schildpadden en vogels.
Dit jaar doet professor Leon Claessens van de College of the Holy Cross in Worcester, USA, als gast van Naturalis onderzoek aan de anatomie van dodo- en duivenpoten, samen met twee van zijn studenten (Andrew J. Biedlingmaier en Jeannifer Leavitt). Door botten in 3D te scannen, kunnen ze het loopapparaat reconstrueren en mogelijk gedetailleerde reconstructie maken van een lopende dodo.
Dit onderzoek draagt ook bij aan antwoord op de vraag hoe mannetjes en vrouwtjes eruit zagen. Is er bewijs voor sexueel dimorfisme of zijn er mogelijk ondersoorten te onderscheiden? Samen met dr. Hanneke Meijer, Smithsonian Institution Washington, USA, gaat het team verder met het onderzoek hoe de dieren massaal zijn gestorven in de Mare aux Songes. Zo wordt nagegaan of dodo's en andere dieren zijn vast komen te zitten in bepaalde moddersoorten, door de fysiologische eigenschappen van de aarde te relateren aan de krachten die de dieren met hun poten konden uitoefenen.
Sjoerd Kluiving van de Vrije Universiteit (VU) Amsterdam leidt het biochemisch onderzoek naar de botten. Hij werkt samen met studenten Hege Hollund van Matthew Collins University of York en Laura van der Sluis van de VU. Als dieren doodgaan en hun lichaam vergaat, blijven de botten achter in de positie waarin ze zijn gestorven.Processen in de grond kunnen die positie beïnvloeden. Uit de chemische samenstelling van de botten (door isotopenanalyse) kunnen we bovendien opmaken wat de dodo gegeten heeft.
De ligging van de botten en stukken hout wordt nauwkeurig opgemeten om een driedimensionaal beeld van de vindplaats te reconstrueren
Vorig jaar is gestart met het maken van een driedimensionaal beeld van de vindplaats, door alle gevonden botjes en stukken hout in situ per laag in te tekenen. De analyse en modellering hiervan wordt nu voortgezet door o.a. Perry de Louw van Deltares samen met Sjoerd Kluiving en studenten Julien Lubeek en Max Jansen.
Het onderzoek van vorig jaar naar de rol van klimaatverandering bij het massaal sterven van meer dan een half miljoen dieren, 4000 jaar geleden, is uitgemond in een wetenschappelijke publicatie in het tijdschrift The Holocene. Meer hierover in een volgend blog.