Bij een grootschalig onderzoek naar mierwespen zijn negen nieuwe soorten voor de wetenschap beschreven. Tijdens het onderzoek werd gebruik gemaakt van materiaal uit de collectie van Naturalis Biodiversity Center. Als dank is een van de nieuw beschreven mierwespen, Andreimyrme naturalis, vernoemd naar Naturalis.
Tienduizend mierwespen
Mierwespen (Mutillidae) zijn insecten die erg lijken op mieren, maar in feite wespen zijn. De vrouwtjes zijn vleugelloos. Mierwespen zijn een stuk hariger dan mieren, en danken daar hun bijnaam fluweelmieren aan. Er bestaan wereldwijd ongeveer achtduizend mierwespsoorten, waarvan er maar drie in Nederland voorkomen. In een recente publicatie in het vakblad ZooTaxa nemen wetenschappers uit Japan, Amerika, Rusland en Vietnam de vrouwelijke mierwespen van het genus Andreimyrme opnieuw onder de loep. Hierbij hebben ze negen nieuwe soorten voor de wetenschap beschreven.
Om een goed beeld te krijgen van alle Andreimyrme-soorten hebben ze exemplaren verzameld, maar ook eerder verzamelde exemplaren bekeken uit allerlei natuurhistorische collecties, waaronder die van Naturalis. Er zijn ongeveer tienduizend nog ongeïdentificeerde mierwespen uit Naturalis uitgeleend aan mierwespen-expert Kevin Williams voor gebruik in meerdere onderzoeken, waaronder de studie naar Andreimyrme.
Verheugd en vereerd
Van de negen nieuw gevonden soorten in dit onderzoek zijn er drie ontdekt in het geleende materiaal uit Naturalis. "En dan is dit nog maar één van de onderzoeken die Dr. Williams en zijn collega’s met ons materiaal doen!", vertelt collectiebeheerder Frederique Bakker enthousiast. "Exemplaren uit musea zoals Naturalis bieden dus een uitstekende basis voor onderzoek naar biodiversiteit."
Als blijk van waardering hebben de wetenschappers een van die nieuwe soorten vernoemd naar Naturalis: Andreimyrme naturalis. "Zij hebben ons in grote vriendelijkheid zo’n tienduizend van hun mierwespen laten bestuderen," zo schrijven ze. Naturalis is verheugd en vereerd met deze vernoeming.
Deze specifieke mierwesp is van verwante soorten te onderscheiden op basis van haar donkere antennes en poten. Ook heeft zij een karakteristieke plooi en een stekeltje op het borststuk. Het beschreven exemplaar is in 1931 verzameld op Java, en waarschijnlijk komt de soort daar nog steeds voor. De mierwesp in kwestie bevindt zich nu nog in Californië bij een van de auteurs van het ZooTaxa-artikel, maar zal bij terugkomst een ereplek krijgen in de collectie van Naturalis.
Foto's: Kevin Williams.