De eerste keer dat ik een houtmonster van veen-eik in mijn handen hield (afkomstig van een eik die zo'n 7.000 jaar geleden in de moerassen van deze Rijn-delta had geleefd), besloot ik dat dendrochronologie mijn pad zou worden. Vroeg in mijn academische carrière raakte ik gefascineerd door de toepassing van dendrochronologie ("boomringwetenschap") om omgevingen in het verleden te reconstrueren en historische vragen te beantwoorden. Hout dat bewaard is gebleven in objecten en structuren uit alle (pre)historische perioden vertegenwoordigt materieel bewijs van het gebruik van lokaal en geïmporteerd hout, en een milieu- en historisch archief dat kan worden ontsloten door dendrochronologische methoden. Als dendrochronoloog met een gemengde achtergrond in Bosbouwkunde (BSc, MSc) en Historisch en Natuurlijk Erfgoed (MA, PhD) is het mijn onderzoeksambitie om te begrijpen hoe mensen sinds de oudheid hout hebben gebruikt, beheerd en verhandeld.