Een schatkamer uit het Jura

21 augustus 2019
Opgraving Jurassic Mile

Naturalis graaft weer

Onlangs kwam de geliefde T. rex Trix weer terug naar Naturalis Biodiversity Center in Leiden. Het team van paleontologen was enthousiast over de terugkeer, want het heeft iets heel bijzonders om het intacte skelet van één van de grootste roofdieren die ooit leefde in je handen te hebben. Maar nog vér voor de tijd van Trix leefden er al dieren waarvan sommigen nog groter waren dan T. rex. De afgelopen week heeft het team van Naturalis gegraven in Wyoming, op de ‘Jurassic Mile’. De botten die daar uit de grond komen zijn veelbelovend. 

Het team onderzoekers van Naturalis Biodiversity Center graaft mee op de vierkante mijl in Wyoming. Deze mijl is volgepakt met fossielen van sauropoda: langnek dino's. Samen met het Children’s Museum uit Indianapolis, De Universiteit van Manchester en het Britse Natural History Museum heeft het team kunnen vaststellen dat er minstens drie van de reusachtige oerdieren behoorlijk goed bewaard in de grond liggen. En er komt nog veel meer tevoorschijn.  

De teams van de verschillende instituten zijn nu inmiddels 10 weken aan het graven, maar er is nog geen eind in zicht aan het aantal dino’s. De site is een zeldzame ophoping van dinosaurusresten. Tijdens het Jura, zo’n 150 miljoen jaar geleden was er op de plek van de opgraving een rivier en meren. Een van de belangrijke vragen die de paleontologen proberen te beantwoorden is de vraag hoe de grote ophoping van botten op deze plek tot stand is gekomen. Hoe zijn de dieren aan hun eind gekomen, bij elkaar beland en zo goed bewaard gebleven? Mogelijk heeft de grote hoeveelheid modder die het water achterliet ervoor gezorgd dat veel van de dieren hier vast kwamen te zitten. Er zijn op de graafplek zó veel resten gevonden dat het opgraven een grote puzzel wordt. Laagje voor laagje worden de botten uit de aardlaag gehaald. "Het helpt om daarbij een geul te graven om de botten heen zodat je ze er veilig uit kunt halen, verpakt in gipsverband. Maar bij het graven van die geulen bleven er maar botten tevoorschijn komen" aldus paleontoloog prof. Anne Schulp. 

Prof. Schulp is ontzettend blij met het verloop van de opgraving. Niet alleen met de fossielen van de dinosauriërs zelf zijn waardevol, maar ook veel van wat er omheen is gevonden. “Aan de hand van de fossiele planten die we hier opgraven kunnen we zien wat er in de omgeving groeide en wat mogelijk het voedsel was van de plantenetende sauropoden”, zegt Schulp. “Er zijn ook een aantal trackways ontdekt, fossiele voetsporen. Die vertellen ons precies hoe en waar de dino’s hebben gelopen en bieden zo een inkijkje in het gedrag van de dieren”

De fossielen die zijn opgegraven worden teruggebracht naar het Children's Museum of Indianapolis, dat de opgraving coördineert. De intacte skeletten zullen na reconstructie van missende onderdelen uiteindelijk prijken in de musea van de meewerkende instituten. Welke grote dino’s uiteindelijk bij Naturalis zullen worden tentoongesteld is nog niet duidelijk. Welke dino het beste past in welk museum en wat er qua afmetingen allemaal past moet nog besproken worden. Eén ding is zeker: de opgraving levert een schat aan kennis en botten op waar de teams van de vier instellingen nog vele jaren mee bezig zijn. 

Noot
Hoge resolutie beeldmateriaal is hier beschikbaar 

Voor meer achtergrondinformatie kunt u contact opnemen met Erik van Zwol - Adviseur wetenschapscommunicatie - via erik.vanzwol@naturalis.nl.

Volg onze verhalen

Bij Naturalis zijn we dag en nacht bezig om de collectie aan te vullen als rijksmuseum, academisch onderzoeksinstituut en erfgoedinstelling.

FacebookTwitterInstagramYouTube